Vandaag werd bekend dat de Bank of America - het boegbeeld van bankierend Amerka, dat enkele maanden geleden op verzoek van de overheid de in moeilijkheden geraakte zakenbank Merrill Lynch overnam - een kapitaal-injectie krijgt van 20 miljard dollar, om te voorkomen dat ook zij omvalt ten gevolge van de verliezen op slechte leningen van Merrill Lynch...
Het zelfde bericht meldt dat de Amerikaanse overheid bereid zou zijn om nog eens voor 100 miljard dollar aan verliezen op slechte leningen voor haar rekening te nemen...en dat terwijl er wereldwijd inmiddels ca. 3000 miljard dollar in het monetaire systeem is gepompt.
En wat is het effect ? Helemaal niks, nul, nada ! De economie loopt alleen maar harder achteruit.
Iedereen wijst momenteel met de vinger naar de graai-cultuur van de top-bankiers en nee, die valt niet te ontkennen.
Maar wordt het niet eens tijd dat wij ook de hand in eigen boezem steken ?
Natuurlijk kun je in onze maatschappij alleen zónder leningen, als je genoeg geld hebt om je gewenste levensstijl uit eigen zak te betalen, en dat is helaas slechts weinigen gegeven.
Maar er is een duidelijk verschil tussen een lening ten behoeve van bij voorbeeld een woning, een duurzaam bedrijfsmiddel of handelsvoorraad en een lening met een zuiver consumptieve doelstelling.
Dat laatste noemen we 'potverteren' en juist dát hebben wij met zijn allen de laatste decennia met grote toewijzing gedaan en dáárvan plukken wij nu de wrange vruchten.
Een 'investerings-lening' werpt langdurig economische vruchten af...'consumptief krediet' over het algemeen slechts één maal !
Natuurlijk gaan de banken weer geld uitlenen...ze hebben geen keus, dat is hun reden van bestaan.
Maar daarbij moet de nadruk wel weer terecht komen op 'investerings-leningen', want alleen daarvan mag duurzame economische groei worden verwacht.
Zo ver is het echter nog niet.
Oke, de Nederlandse banken zitten vandaag bij Wouter Bos aan tafel om eens uit te leggen waarom zij geen gebruik maken van zijn mooie garantiefonds, zodat er weer leningen kunnen worden verstrekt om de economie op gang te brengen.
Uiteindelijk zullen zij daar ook wel gebruik van gaan maken, maar daar mogen we voorlopig echt nog geen wonderen van verwachten.
De enige Nederlandse bank die met recht aangeeft geen gebruik te zullen maken van de miljarden van Bos is de RABO-Bank.
Hun cellulaire coöperatieve structuur heeft uitwassen zoals bij andere commerciële banken effectief beperkt.
Bij een coöperatieve structuur zijn er immers geen anonieme aandeelhouders die tevreden moeten worden gesteld, maar betrokken leden, die van nabij hún bank volgen en de vinger aan de pols houden...een prima constructie die leidt tot een gezonde bedrijfscultuur.
Daarom heeft RABO-Bank mede model gestaan voor Aangenamer Financieren.
Het moge zo langzamerhand duidelijk zijn dat geld in de economie pompen alléén weinig zin heeft.
Overheid én banken gezamenlijk zullen er voor moeten zorgen dat de consumenten weer vertrouwen krijgen in ons monetaire systeem.
Dat gaan ze niet redden door steeds meer 'geld' in de economie te pompen...daarmee wordt alleen onze hypotheek op de toekomst maar hoger.
Men zal moeten inzetten op meer transparantie bij banken en een gedragsverandering bij de bevolking...we moeten leren on 'verstandig' te lenen.
En dát gaat nog wel even duren, vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten